Deze uitspraak staat te lezen op het geboortekaartje van onze oudste zoon en dat is dan ook echt iets wat mijn vriendin en ik onze kinderen van harte gunnen. En toch is er geen ontkomen aan dat we onszelf gaandeweg het leven wat gaan verliezen. Dat we ons een bepaald gedrag eigen gaan maken en dingen gaan geloven die we van onze omgeving meekrijgen, en dat we worden gevormd door dat wat we meemaken. Voor mensen die stotteren geldt dit misschien nog wel wat meer.
Wanneer je van kinds af aan hebt moeten omgaan met intense negatieve gevoelens zoals angst en schaamte rondom je spreken, dan probeer je daar zo goed en zo kwaad als het kan mee om te gaan. Zo kan het zijn dat je jezelf als kind bent gaan terugtrekken en vermijdingsgedrag vertoonde in voor jou spannende spreeksituaties. Of misschien probeerde je juist wél om extra op te vallen vanwege je stotterprobleem. Zo kan je geleidelijk aan bepaalde overlevings- of beschermingsmechanismen ontwikkelen die je helpen om met deze lastige emoties om te gaan om je zo staande te kunnen houden. Wat je ook als kind hebt bedacht, vaak neem je deze patronen ongemerkt mee naar je volwassen leven wat vervolgens voor allerlei problemen kan gaan zorgen. Zo kan je bijvoorbeeld merken dat je je in bepaalde spreeksituaties snel ongemakkelijk voelt, meer stottert en geneigd ben om deze uit te weg te gaan, waardoor de angst voor deze situaties blijft of erger wordt.
Op het moment dat je in de gaten begint te krijgen dat deze manier van omgaan met je stotteren je niet langer dient, is het goed te besluiten om daar iets mee te gaan doen. Bewustwording is hierin belangrijk, zodat je bij jezelf gaat herkennen welke situaties je zoal triggeren en welk onbekwaam of niet-helpend gedrag je daarbij geneigd bent te vertonen. Het bewust worden en oplossen van deze geconditioneerde en niet-authentieke lagen is een proces dat voor ieder individu weer anders verloopt. Wat voor de een werkt past misschien helemaal niet bij de ander en omgekeerd. Het is een proces van afleggen wat je niet bent, zodat je steeds meer wordt wie je wel bent. Vergelijk het met een ui waarbij je laag voor laag afpelt, waardoor je steeds dichter bij de kern komt.
Stap 1: Bewustwording
Wat zijn mijn patronen. Wat wil zich herhalen? Gebruik eventueel een piekerschrijfblok om deze voor jezelf helder te krijgen.
Stap 2: Eigen verantwoordelijkheid nemen
Het is jouw probleem, niet van iemand anders en jij moet het doen. Ook gaat het er niet zo zeer om wát je overkomt, maar hoe jij daarmee omgaat.
Stap 3: Betere keuzes maken
Wat kan jij van nu af aan anders of beter doen zodat je voortaan gemakkelijker met je probleem kunt omgaan?
Uiteindelijk is dit een realisatieproces dat de rest van je leven zal duren en waar je nooit helemaal klaar mee bent. Maar het is een weg die meer dan de moeite waard is om te bewandelen, omdat je gaandeweg steeds meer wordt wie je in de kern bent: een vrij mens die werkelijk zichzelf kan zijn.
Vond je dit een interessant artikel?
Abonneer je dan hieronder en ontvang als eerste de nieuwste stotterblogs direct in je mailbox.
