350+ cliënten
- 350+ cliënten
- 10+ jaar stottercoach
- 4,5/5 klantwaardering
Menu
Wat!? Hoor ik je denken. Mijn stotteren mijn beste vriend? Maar die zorgt er toch juist voor dat ik mij niet goed kan uiten? Dat ik lang niet altijd mijzelf kan zijn. Stotteren is mijn vijand, ik baal ervan en ik wil ervan af!
Begrijpelijk dat je zo denkt. Maar je stotteren fungeert eigenlijk als een soort van signaleringssysteem dat aangeeft (en je zo bewust maakt) dat er iets speelt in jou dat je aandacht nodig heeft, waar je anders mee mag leren omgaan of wat geheeld mag worden. Als je dat beseft kan je niet anders dan je stotteren daar ontzettend dankbaar voor zijn.
Je hebt hiermee bovendien een flink voordeel boven mensen die vloeiend spreken. Die zijn tenslotte niet uitgerust met zo’n signalerings- of bewustmakingssysteem die hen zo duidelijk laat weten dat er iets aan de hand is waar ze iets mee moeten.
Stotteren is tenslotte bijna altijd slechts het symptoom van iets anders, het gevolg van iets wat op de achtergrond speelt. We hebben allemaal wel situaties waarin we compleet vloeiend zijn. Als we alleen zijn en hardop praten of tegen een huisdier of kind spreken.
Ons automatische spraaksysteem werkt in principe helemaal naar behoren. Die weet, zolang je je er tenminste niet mee bemoeit, precies wat het moet doen om natuurlijke spraak te produceren.
Wanneer je toch stottert, geeft je signaleringssysteem aan dat er iets in jou speelt waardoor je op dat moment stress of angst ervaart.
Op Hexagon-niveau gezien kunnen er op dat moment een of meerdere van de volgende punten in het negatief staan:
Emoties: je ervaart een ‘negatieve’ emotie zoals angst, boosheid, verdriet, etc.
Lichamelijk staat: je bent moe, ziek, gespannen, niet fit, etc.
Percepties: je kijkt op een negatieve of niet-helpende manier naar een bepaalde situatie
Overtuigingen: je gelooft iets negatiefs of beperkends over jezelf, je stotteren of over een situatie
Voornemen: je hebt je iets voorgenomen te gaan doen wat je eigenlijk niet helpt
Gedrag: je doet iets wat je niet helpt of doet niet wat je je voorgenomen hebt om te gaan doen
Door het signaal stotteren serieus te gaan nemen en te onderzoeken waarom je nog stottert in bepaalde situaties, ontwikkel je zelfleiderschap en neem je daarmee verantwoordelijkheid voor het oplossen van je eigen stotterprobleem. Zo pak je echt de oorzaken van je stotteren aan.
Wanneer je deze vervolgens hebt opgelost is er geen reden meer om te stotteren. Dan verliest het zijn bestaansrecht waardoor het jou uiteindelijk zal gaan loslaten.
Door op deze manier naar je stotteren te gaan leren kijken en mee om te gaan, word je uitgedaagd aan de gang te gaan met het oplossen van de oorzaken. Zo helpt je stotteren jou om steeds meer in je eigen kracht te komen staan en jezelf te worden.
Uiteindelijk kom je op een punt waarop je volmondig kan zeggen: ‘Ik ben blij met mijn stotter! Wat heeft mij dit veel gebracht en wat ben ik als mens gegroeid doordat ik hier zo ontzettend veel van heb kunnen leren.’
Vond je dit een interessant artikel?
Abonneer je dan hieronder en ontvang als eerste de nieuwste stotterblogs direct in je mailbox.
